Ecce aliud simile dissimile.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Duo Reges: constructio interrete. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Nulla erit controversia.
Quid censes in Latino fore?

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Quod iam a me expectare noli.
Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?
Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?
Hic ambiguo ludimur.

Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?

Quid iudicant sensus?: Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Immo alio genere;: Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?
Stoicos roga.: Pollicetur certe.
Haec dicuntur inconstantissime.: Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?

Sed alii dolore moventur, alii cupiditate, iracundia etiam
multi effetuntur et, cum in mala scientes inruunt, tum se
optime sibi consulere arbitrantur.

Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se
proficisceretur;

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Avaritiamne minuis? Sedulo, inquam, faciam. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset.

Itaque contra est, ac dicitis; Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem.